Onder de rubriektitel Dagelijkse dingen zijn in Moet je horen - een gesproken
maandblad voor blinden en slechtzienden - in de jaren 1985 tot en
met 1988 ruim dertig stukjes gepubliceerd waarin Loek Meijer aan de
hand van min of meer gewone gebeurtenissen de typische ervaringen
van een blinde belicht. Er komen, hoe ingehouden ook, veel gevoelens aan bod,
maar de leidende toon is niet zelfbeklag, maar zelfspot, wat een
aangename smaak aan de boodschap geeft.
Die boodschap is misschien het best als volgt samen te vatten: Het is soms wel
erg behelpen als je blind bent, maar met een beetje relativeringsvermogen is
er goed mee te leven en heb je er af en toe zelfs voordeel van.
In dit boekje is een keuze uit de stukjes van Loek Meijer bijeengebracht,
in de veronderstelling dat de uitgekozen teksten voor een breder publiek interessant zijn.
De schrijver heeft de tekst hier en daar wat aangepast om enkele sporen van haast uit te wissen. De toon van de stukjes, die duidelijk is afgestemd op de aanwezigheid van een vaste lezerskring, heeft hij bewust ongemoeid gelaten.
Het ontbreken van de visuele waarnemingsmogelijkheid lijkt de wereld te verengen. Anderzijds maakt juist het niet kunnen zien dat de blinde in gewone omstandigheden ongewone ervaringen opdoet.
Het laatste verhaal (Tafelgesprek) is een toegift. Met dit verhaal won de
auteur in 1995 de literaire prijsvraag, uitgeschreven ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van de belangenorganisaties van blinden en slechtzienden.
Met dit boekje krijgt u de gelegenheid deelgenoot te worden van de ervaringswereld van een blinde. We hopen dat u die gelegenheid aangrijpt.
De uitgever
***
terug naar de beginpagina van publicaties
terug naar de beginpagina van de website